woensdag 20 november 2013
zondag 17 november 2013
Ben je weer beter............
Iedere keer als ik een berichtje plaats over mijn ziekteproces....denk ik moet ik wel iets wat zo prive is plaatsen.
Maar jullie hebben me zo gesteund in het afgelopen jaar dat ik toch vindt dat ik jullie een beetje op
de hoogte moet houden ....en misschien herkent iemand zich hierin (helaas genoeg lotgenoten.)
Veel mensen denken dat als je kanker hebt, het ergste na de chemo achter de rug is maar het moeilijkste begint nu pas.
Eerst stond ik op overlevingsstand en werd ik geleefd.
Nu moet ik leren accepteren dat ik nooit meer dezelfde zal zijn.
Mijn lijf voelt stram en stijf heb voortdurend vermoeide en pijnlijke benen en voeten.
Als ik in de spiegel kijk herken ik mezelf nauwelijks mijn gezicht is opgeblazen van de prednison
en heb opeens grijs gemeleerd krulletjes haar.......
Het klinkt allemaal erg ontevreden en het schuldgevoel dat het geeft als ik mijn frustraties uitspreek is groot.
Natuurlijk zal ik langzamerhand herstellen maar ik zal nooit meer zo fit worden als ik was.
Het is allemaal zo dubbel want ik ben ook zo ontzettend dankbaar dat er een donor was en dat ik (misschien) weer een toekomst krijg.
Maar jullie hebben me zo gesteund in het afgelopen jaar dat ik toch vindt dat ik jullie een beetje op
de hoogte moet houden ....en misschien herkent iemand zich hierin (helaas genoeg lotgenoten.)
Veel mensen denken dat als je kanker hebt, het ergste na de chemo achter de rug is maar het moeilijkste begint nu pas.
Eerst stond ik op overlevingsstand en werd ik geleefd.
Nu moet ik leren accepteren dat ik nooit meer dezelfde zal zijn.
Mijn lijf voelt stram en stijf heb voortdurend vermoeide en pijnlijke benen en voeten.
Als ik in de spiegel kijk herken ik mezelf nauwelijks mijn gezicht is opgeblazen van de prednison
en heb opeens grijs gemeleerd krulletjes haar.......
Het klinkt allemaal erg ontevreden en het schuldgevoel dat het geeft als ik mijn frustraties uitspreek is groot.
Natuurlijk zal ik langzamerhand herstellen maar ik zal nooit meer zo fit worden als ik was.
Het is allemaal zo dubbel want ik ben ook zo ontzettend dankbaar dat er een donor was en dat ik (misschien) weer een toekomst krijg.
Liefs Karin
vrijdag 1 november 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)